Założenia polityki zagranicznej Indii i ich ewolucja w okresie „zimnej wojny”

Abstrakt

Indie w XXI wieku są coraz częściej postrzegane jako państwo o rosnącym
potencjale politycznym, gospodarczym i militarnym, które wraz z Chinami
może w przyszłości zdominować arenę międzynarodową. Taki scenariusz
byłby zwieńczeniem aspiracji mocarstwowych Indii, które już ponad 60 lat
temu starały się akcentować swą pozycję w stosunkach międzynarodowych.
Polityka niezaangażowania i działania na rzecz pokoju i rozwoju na świecie
prowadzona w latach 50. XX wieku przez pierwszego indyjskiego premiera
Jawaharlala Nehru, miała na celu kreowanie przywódczej roli Indii. Choć pod
wpływem zmieniających się uwarunkowań regionalnych i światowych w czasie
zimnej wojny (m.in. sojusz amerykańsko-pakistańsko-chiński) priorytety
polityki zagranicznej Indii uległy przeformułowaniu, państwo to nigdy nie
porzuciło swych aspiracji mocarstwowych. Należy pamiętać, że współczesna
strategia rozwoju Indii to nie tylko wynik zapoczątkowanych w latach 90.
XX wieku reform, ale także spuścizna kształtowanej w okresie zimnej wojny
polityki, oscylującej między idealizmem a realizmem.