Ewolucja tradycyjnych wyznaczników polityki zagranicznej Francji w okresie V Republiki

Abstrakt

W artykule przedstawiono autorską klasyfikację tradycyjnych wyznaczników
polityki zagranicznej Francji. Obejmuje ona dziewięć różnych aspektów
francuskiej działalności na arenie międzynarodowej – suwerenność i niezależność,
bezpieczeństwo, mocarstwowość, kolonializm, etatyzm i protekcjonizm,
uniwersalizm, egalitaryzm, elitaryzm oraz integrację europejską. Przedstawiając
w ujęciu historycznym ewolucję owych wyznaczników, autor dowodzi
jednocześnie, że stanowią one nadal credo polityki zagranicznej V Republiki.
W konkluzjach wyrażono pogląd, że czynnikiem, który w najgłębszy sposób
wpłynął na zmianę wszystkich wcześniej wymienionych wyznaczników po drugiej
wojnie światowej był ostatni z nich, czyli integracja europejska. Idea jedności
europejskiej, obecna w polityce francuskiej już w okresie średniowiecza,
staje się więc tym wyznacznikiem działań zewnętrznych V Republiki, który
w drugiej połowie XX wieku wpływając na redefinicję pozostałych przyczynia
się na zasadzie sprzężenia zwrotnego do zmiany samej polityki zagranicznej Francji.