Narzędzia marki politycznej w krajach postsowieckich oraz archetypy Junga. Przypadek Gruzji

Abstrakt

Archetypy Carla Gustawa Junga mogą być interesującym narzędziem
w budowie świadomości marki politycznej. Archetypy mogą sprawdzać się
jako pożądane pozycjonowanie wielu marek na rynku politycznym. Poprzez
rozwój archetypów możemy dyskutować o sukcesach i niepowodzeniach
marek politycznych. Koncepcja ta wiąże się również z wartością marki. Aby
uczynić markę silną, marketingowcy stosują słynny model budowania wartości
marki w oparciu o klienta (Customer Based Brand Equity – CBBE).
W modelu tym wszystko jest widziane z perspektywy klientów.
Z perspektywy modelu budowania wartości marki w oparciu o klienta,
wszystko zależy od poziomu charyzmy polityków oraz ich zdolności zjednania
sobie serc i umysłów społeczeństwa. Po podjęciu badania marketingowego
na podstawie zogniskowanego wywiadu grupowego jest oczywiste, że politycy
przyciągają większą uwagę ludzi, jeśli wyglądają jak klasyczne archetypy:
Bohaterowie lub Opiekunowie, Błaźni lub nawet Banici, niż kiedy nie można
ich utożsamić z żadnymi archetypami.
Artykuł ma na celu wyjaśnić mechanizmy budowania marki politycznej
oraz upadku marki w niektórych krajach postsowieckich z wykorzystaniem
przypadku Gruzji, pokazującego porażkę prozachodniego Zjednoczonego
Ruchu Narodowego prezydenta Micheila Shaakaszwiliego wobec nowo utworzonej
koalicji Gruzińskie Marzenie.