Uspołecznienie kapitalizmu w Europie Środkowo-Wschodniej

Abstrakt

Poszukiwanie dróg rozwoju kapitalizmu oraz sposobów jego społecznie
akceptowalnego konfigurowania wywołuje coraz szersze zainteresowanie specjalistów.
Rozpoznanie dróg przezwyciężenia stagnacji gospodarczej w warunkach
ograniczonych zasobów oraz rosnącej świadomości społecznej coraz
lepiej skomunikowanych sieciowo społeczeństw, zachęca do formułowania
sposobów reformowania kapitalizmu. Pozostawiamy poza dyskusją radykalne
rozwiązania, a szczególnie te znane z ubiegłowiecznej historii. Współczesny
rozwój sił wytwórczych i życia społeczno-gospodarczego stwarza nowe przesłanki
zmian kapitalistycznej rzeczywistości. Autorów interesują szczególnie
te o prospołecznym charakterze.
W celu zdefiniowania zjawiska uspołecznienia kapitału autorzy odnieśli
się do społecznej gospodarki rynkowej – określonego ładu gospodarczego,
a także do przedsiębiorstwa społecznego, czyli podmiotu realizującego cele
społeczne w ramach działalności gospodarczej. Społeczna gospodarka rynkowa
i przedsiębiorstwo społeczne zostały wskazane jako istotny element
gospodarki, jak również polityki gospodarczej państwa. Państwo, aby w pełni
realizować swoje cele i obowiązki w kontekście kształtowania jakości życia
społeczeństwa, powinno uwzględnić w systemie gospodarczym podmioty
rynkowe, które w ramach mechanizmu rynkowego realizują cele społecznie
użyteczne.