Instytucjonalne słabości Narodowego Systemu Innowacji na Ukrainie i ich konsekwencje dla jej międzynarodowej konkurencyjności

Abstrakt

Celem artykułu jest wskazanie głównych słabości instytucjonalnych ukraińskiego
Narodowego Systemu Innowacji oraz próba określenia konsekwencji
ich występowania dla konkurencyjności gospodarki Ukrainy w zakresie
międzynarodowego handlu towarami z grupy wysokiej oraz średnio-wysokiej
techniki, a więc tymi, które powstają w przemysłach bazujących na wiedzy
i nowoczesnych technologiach. Innymi słowy sprawdzenie, czy i jak zmienia
się konkurencyjność Ukrainy w handlu tymi towarami w obliczu istniejących
określonych słabości instytucjonalnych Narodowego Systemu Innowacji.
W celu analizy poziomu konkurencyjności Ukrainy w handlu międzynarodowym
zastosowano metodę analizy ujawnionych przewag komparatywnych
B. Balassy.
Z dokonanej pogłębionej analizy kształtowania się ujawnionych przewag
komparatywnych w ukraińskim eksporcie w latach 2001–2016 jasno wynika,
iż ukraińska gospodarka nie dość, że nie posiadała w tym okresie praktycznie
żadnych długookresowych przewag komparatywnych w handlu towarami
z grupy wysokiej oraz średnio-wysokiej techniki, to jeszcze jej pozycja konkurencyjna
w tym zakresie się pogorszyła. Wiązać to należy ze znacznymi
słabościami instytucjonalnymi istniejącymi w ramach Narodowego Systemu
Innowacji Ukrainy, które znacznie zmniejszając efektywność owego systemu,
zmniejszają także zdolność do kreacji i komercjalizacji wiedzy oraz innowacji,
co znajduje swoje odzwierciedlenie w braku konkurencyjności jej gospodarki
w handlu dobrami zaawansowanymi technologicznie.