Strategiczne zadania bezpieczeństwa narodowego Rzeczypospolitej Polskiej na przełomie II i III dekady XXI wieku

Abstrakt

Artykuł przedstawia główne zadania strategiczne, jakie Polska powinna
podjąć dla wzmocnienia swojego bezpieczeństwa w najbliższych 5–10 latach.
Pierwszym i szczególnie ważnym zadaniem jest kontynuacja cyklu narodowego
planowania strategicznego. Należy dokończyć opracowanie podstawowych
dokumentów dyrektywnych i planistycznych zapewniających realizację przyjętej
w 2014 roku nowej Strategii Bezpieczeństwa Narodowego i jednocześnie
uruchomić kolejny Strategiczny Przegląd Bezpieczeństwa Narodowego,
rozpoczynający nowy cykl planistyczny. Sześć zadań dotyczy praktycznego,
organizacyjno-technicznego wzmacniania własnego potencjału bezpieczeństwa.
Należą do nich: konsolidacja systemu kierowania bezpieczeństwem
narodowym, budowa systemu strategicznej odporności kraju na agresję,
organizowanie narodowego systemu bezpieczeństwa informacyjnego – w tym
przyspieszenie budowy systemu cyberbezpieczeństwa, doskonalenie systemu
przygotowywania rezerw mobilizacyjnych oraz reforma Narodowych Sił
Rezerwowych, wdrożenie „trzeciej fali” modernizacji technicznej Sił Zbrojnych
RP – cyberobrona, systemy bezzałogowe, broń precyzyjnego rażenia,
uruchomienie i realizacja Narodowego Programu Systemów Bezzałogowych
(koło zamachowe innowacyjności dla bezpieczeństwa i rozwoju). Trzecia część
zadań dotyczy działań na rzecz wzmacniania zewnętrznych filarów bezpieczeństwa
Polski. Są to działania wzmacniające Sojusz Północnoatlantycki,
działania prowadzące do strategicznego upodmiotowienia Unii Europejskiej
i rozwoju współpracy NATO-UE (polityczno-strategiczna odpowiedź na
zagrożenia hybrydowe) oraz umacnianie strategicznych partnerstw, szczególnie
sojuszu z USA.