Zdolności innowacyjne w przekroju głównych elementów systemu innowacji a poziom rozwoju gospodarczego krajów europejskich

Abstrakt

Przedmiotem artykułu jest zbadanie zależności pomiędzy zróżnicowaniem
poziomu zdolności innowacyjnych gospodarek europejskich w układzie trzech
sektorów stanowiących główne elementy systemu innowacji oraz zróżnicowaniem
wartości PKB per capita. Do tej pory badania w tym zakresie koncentrowały
się na podejściu przedmiotowym i realizowane były w przekroju różnie
definiowanych zdolności innowacyjnych, podczas gdy niewiele miejsca poświęcono
znaczeniu aktywności innowacyjnej głównych grup podmiotów systemów
innowacji z punktu widzenia poziomu rozwoju gospodarek poszczególnych
krajów. Przeprowadzona analiza pozwoliła potwierdzić, że zróżnicowanie
zdolności innowacyjnych stanowiących rezultat aktywności jedynie dwóch
sektorów: przedsiębiorstw i szkolnictwa wyższego, wykazuje powiązanie ze
zróżnicowaniem poziomu PKB per capita krajów europejskich. Podczas, gdy
zależność pomiędzy zróżnicowaniem poziomu zdolności innowacyjnych tego
ostatniego oraz rozwoju gospodarczego miała charakter wyraźnie liniowy,
w przypadku sektora przedsiębiorstw można było zaobserwować zależność
nieliniową. Wartości złożonych indeksów opisujących zdolności innowacyjne
budowane w sektorze przedsiębiorstw powyżej pewnego poziomu nie były
powiązane z wyższym poziomem dochodu na mieszkańca – zależność ta była
widoczna w obu analizowanych okresach. Badanie w oparciu o zgromadzony
materiał statystyczny pozwoliło również na stwierdzenie, że w ciągu 10 lat,
a mianowicie pomiędzy dwoma analizowanymi okresami: 2002–2003 oraz
2012–2013, nie nastąpiły żadne istotne zmiany na mapie Europy pod względem
krajów liderów innowacyjnych.