Unia Europejska jedenaście lat od rozszerzenia na Wschód i jej perspektywy w XXI wieku

Abstrakt

Nie ulega wątpliwości, że Unia Europejska, będąca efektem europejskiej
integracji, jest w historii stosunków międzynarodowych bezprecedensowym
podmiotem. Jest symbolem nowej, jednoczącej się Europy, która po negatywnych
doświadczeniach postanowiła stać się kontynentem bezpiecznym, a więc
wyeliminować raz na zawsze wojnę z życia jej państw i narodów. Niestety, idei
„wiecznego pokoju”, o czym marzyło wielu polityków i filozofów, do dnia
dzisiejszego nie udało się do końca zmaterializować. Co więcej, niedawne
wojny na Bałkanach i obecna wojna rosyjsko-ukraińska wciąż uniemożliwiają
wprowadzenie tej idei do stosunków międzynarodowych w Europie. Celem
niniejszego artykułu jest pokazanie Unii Europejskiej dziś, po 11 latach od
poszerzenia w 2004 roku jej składu o kolejne 10 państw, w tym aż 8 z byłego
bloku wschodniego. Artykuł ten ukazuje atuty i słabości UE, która choć
uległa dzięki temu poszerzeniu na Wschód daleko idącemu wzmocnieniu, to
jednak dziś nie radzi sobie z wieloma problemami ekonomicznymi, politycznymi,
społecznymi i międzynarodowymi. W artykule próbuję dać odpowiedź
na wiele pytań dotyczących współczesnej UE, m.in. dlaczego tak się dzieje
i jakie są tego przyczyny oraz jakie są dla niej perspektywy w XXI wieku.
Tezą główną jest tutaj stwierdzenie, że UE aby mogła dalej rozwijać się i być
motorem integracji Europy wymaga kapitalnego remontu. Jeśli zaś to nie
nastąpi, to UE zacznie się rozpadać i w końcu rozpadnie się lub stanie się co
najwyżej strefą wolnego handlu.