Czy Unia Europejska zagraża Polsce i jej racji stanu? Aspekty teoretyczne i utylitarne

Abstrakt

Celem niniejszego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, które
w ostatnim czasie dość często pojawia się w dyskusjach naukowych i wśród
polityków: czy Unia Europejska zagraża Polsce i jej interesom narodowym?
Pod wpływem krytyki globalizacji i jej negatywnych efektów oraz megakryzysu,
któremu już od dłuższego czasu nie może podołać UE, narastają w Europie
i na świecie populizm i tendencje nacjonalistyczne. Na fali tej do głosu
dochodzą partie skrajnie prawicowe, gloryfikujące istotę państwa narodowego
oraz negujące sens dalszego istnienia Unii Europejskiej, która nie radzi sobie
z kryzysem finansowo-gospodarczym, imigracyjnym, przywództwa, aksjologii,
terroryzmem międzynarodowym i wieloma innymi problemami. W globalizacji
i w UE upatruje się dziś źródeł owych problemów, z którymi boryka się
wiele państw w Europie i na świecie. Artykuł ten, tak w aspekcie teoretycznym,
jak i utylitarnym, pokazuje specyfikę Unii Europejskiej i jej znaczenie
dla stosunków międzynarodowych, a szczególnie dla państw narodowych – na
przykładzie Polski – w realiach współczesnego, dynamicznie zmieniającego się
świata. Tezą główną jest tutaj konstatacja, że UE w sposób bezpośredni nie
zagraża państwu członkowskiemu i jego interesom narodowym, ale w określonych
sytuacjach – dla dobra większości swoich członków – może jednak
ograniczyć i ogranicza jego suwerenność polityczną i aktywność międzynarodową,
a tym samym zmusza je do zachowań sprzecznych z jego interesem
narodowym i racją stanu.